
Przygotowanie skomplikowanego transportu ładunków nienormatywnych jest złożonym procesem logistycznym, którego właściwe przygotowanie warunkuje ostateczny sukces operacji. Przyjrzymy się najważniejszym etapom organizacji transportu nienormatywnego w ujęciu logistycznym – część pierwsza jest poświęcona najważniejszym wytycznym dotyczącym samego projektu operacji.
W Unii Europejskiej ładunek nienormatywny (ponadgabarytowy) w transporcie drogowym jest definiowany jako ładunek, który może być transportowany tylko przy przekroczeniu co najmniej jednego z wymiarów i/lub obciążeń osi, wózka jezdnego lub dopuszczalnej masy całkowitej zestawu drogowego określonej przez dyrektywę EC 96/53 oraz przepisy dla danego kraju. W Polsce zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym pojazd nienormatywny to pojazd lub zespół pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych albo którego wymiary lub rzeczywista masa całkowita wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy.

W procesie realizacji transportu ponadgabarytowego wykorzystane muszą być specjalistyczne pojazdy. Jednak sam transport towarów ponadgabarytowych jest ostatnim elementem długiego łańcucha specjalistycznych operacji logistycznych. Przewozy nienormatywne wymagają od operatora logistycznego dokładnych przygotowań, odpowiedniego sprzętu oraz doświadczenia w realizacji złożonych procesów logistycznych. Wiedza i umiejętności muszą obejmować cały proces obsługi ładunku nienormatywnego, w którego skład wchodzą m.in. czynności związane z samym transportem, organizacją załadunków i rozładunków, pozyskiwaniem zezwoleń specjalnych oraz zapewnieniem serwisu eskortującego w kraju i poza jego granicami.