Autocysterna do mleka
Zabudowa to cysterna do mleka wyprodukowana przez koszalińską spółkę PRO-WAM. Kuferkowy zbiornik o łącznej pojemności 17 600 l miał 3 komory o pojemności: 6000, 5500, 6100 l. Zbiorniki wewnętrzne wykonano ze stali kwasoodpornej o grubości 2,5 mm. Na całej powierzchni zastosowano izolację styropianem o grubości 50 mm, płaszcz zewnętrzny wykonano również ze stali kwasoodpornej (wykończenie powierzchni techniką mazerowania). Elementy nośne cysterny (rama, wręgi) wykonano ze stali ocynkowanej. Na górze znajdowały się 3 włazy DN450 z zaworami odpowietrzającymi. Cysterna miała centralny układ mycia – głowice myjące znajdowały się w każdej komorze – z zaworami ręcznymi zabezpieczającymi przed przelewaniem się mleka do instalacji myjącej. Cysterna miała cztery lampy robocze wspomagające pracę kierowcy po zmroku, zamontowane na przedniej dennicy oraz z tyłu pomiędzy podłużnicami.
Na pokładzie znajdowała się aparatura kontrolno-pomiarowa do odbioru mleka bezpośrednio od dostawców. Odbiór mleka odbywa się sterowaną pilotem pompą o wydajności 28 000 l/h. Pompa nabiałowa (samozasysająca z wirnikiem gumowym) z napędem hydraulicznym od skrzyni biegów pojazdu przystosowana była do automatycznego mycia w systemie zamkniętym CIP i wyposażona w króciec do spuszczania wody w okresie zimowym. Licznik przepływowy pozwalał na pomiar ilości odebranego mleka oraz sumowanie ilości łącznej.
Autocysterna jest wyposażona w automatyczny bezobsługowy pobór prób mleka z automatyczną wymianą pojemników w układzie karuzelowym (wieńcowym). Pojemność karuzeli: 54 butelki z korkami gumowymi w 3 zasobnikach po 18 szt. System próbkowania zainstalowano w kwasoodpornej, izolowanej komorze z wymuszonym chłodzeniem.
Całą pracą cysterny steruje najnowszy na rynku komputer mleczarski PK-4 – stworzony przez inżynierów firmy PRO–WAM. Niektóre z realizowanych funkcji to np. transmisja danych z autocysterny do komputera zakładowego, możliwość przesyłania plików za pomocą transmisji GPRS lub sieci bezprzewodowej WiFi, identyfikacja dostawców mleka za pomocą systemu GRS (komputer rozpoznaje pozycję dostawcy z dokładnością do 4 m) lub identyfikatorów, wizualny wskaźnik zapełnienia poszczególnych komór z blokadą pompy w przypadku zapełnienia danej komory, system wspomagania pracy kierowcy (prowadzenie po zaplanowanej trasie skupu za pomocą nawigacji GPS, planowanie tras, wprowadzanie nowych informacji do map, informacja z mleczarni dla rolnika o parametrach skupu mleka).
Na zakończenie
Chociaż Actros podczas testu nie został załadowany (nie napełniono cystern ani mlekiem, ani wodą), to i tak jazda bez ładunku pozwoliła na miarodajną ocenę takich własności jak manewrowość, precyzja prowadzenia czy zestrojenie układu napędowego. Jeżdżąc bez obciążenia, trudno mówić o apetycie Actrosa na paliwo, ale średnie zużycie paliwa podczas całego testu wyniosło 21 l/100 km – dodajmy, że dominowała jazda typowo dystrybucyjna, z dużym udziałem niższych prędkości i jazdy manewrowej.
Podsumowując, można powiedzieć, że Actros 2543 to bardzo wydajna ciężarówka przygotowana do realizacji nawet najbardziej wymagających zadań w ciężkiej dystrybucji. Komfortowa dla kierowcy, ekonomiczna w eksploatacji dla właściciela oraz – biorąc pod uwagę wygląd samochodu testowego – przyjemna dla oka.
Zdjęcia: D. Piernikarski
Autor: Dariusz Piernikarski