
Transport mieszanki betonowej z miejsca jej wytworzenia na plac budowy odgrywa bardzo istotną rolę w całym procesie technologicznym betonowania – to ważne szczególnie ze względu na obecność czynników, które mogą powodować obniżenie jakości mieszanki podczas transportu.
Transport betonu ma długą tradycję, a wymagane specyfikacje samochodów ciężarowych są dobrze określone przez producentów zabudów (betonomieszarek) współpracujących ściśle z poszczególnymi producentami podwozi. Dotyczy to takich kwestii, jak np. nośności osi, rodzaj zawieszenia, jego poziomowanie, rodzaj i sposób montażu przystawki odbioru mocy PTO, sposób mocowania ramy pośredniej.
Na rynku budowlanym zastosowanie znajdują betonomieszarki samochodowe, pompy do betonu montowane na podwoziach samochodowych oraz „dwa w jednym”, czyli maszyny będące połączeniem betonomieszarki i pompy do betonu, obiegowo określane jako pompogruszki.
W zależności od pojemności mieszalnika betonomieszarki samochodowe dzieli się na trzy segmenty:
- małe – o pojemności mieszalnika mniejszej niż 6 m3,
- średnie – o pojemności mieszalnika od 6 do 10 m3,
- duże – o pojemności mieszalnika powyżej 10 m3.
Gęstość transportowanego materiału jest duża i właśnie dlatego betonomieszarki samochodowe muszą być skonfigurowane pod kątem wysokich dopuszczalnych ciężarów całkowitych. W zależności od klasy wagowej podwozia betonomieszarek mają od dwóch do pięciu osi.

Betonomieszarka – maszyna optymalna
Betonomieszarka samochodowa to optymalnie skonfigurowane podwozie samochodu ciężarowego – najczęściej wieloosiowe – z silnikiem o odpowiednio wysokich osiągach, wytrzymałą ramą zdolną przenosić obciążenia związane z dużą masą przewożonego ładunku i wynikające z jazdy w terenie nieutwardzonym oraz układem napędowym pozwalającym na sprawne poruszanie się w trudnych warunkach.