Zespół magazynu „Global Trailer” jesienią 2016 r. opublikował po raz pierwszy ranking 30 największych w skali globalnej producentów naczep. Rok później, w październiku 2017 r., pojawiła się kolejna edycja raportu – tym razem w zestawieniu znalazła się czołowa dwudziestka. (LINK DO AKTUALNEGO RANKINGU NACZEP TOP 20)
Agencja analityczna Roland Berger ocenia, że w skali globalnej w okresie 2017–2021 produkcja samochodów ciężarowych segmentu średniego i ciężkiego będzie wzrastać w tempie 3% rocznie, przy czym w przypadku ciągników siodłowych wzrost ten będzie nieco wyższy i wyniesie ok. 5% rocznie [3]. Najważniejsze rynki regionalne będą zdominowane przez lokalnych producentów, a łączny udział największych 5 producentów sięgnie 70%.
W przypadku globalnego rynku producentów naczep i przyczep przewiduje się umiarkowany wzrost produkcji w okresie 2017–2021 w tempie wynoszącym ok. 3% rocznie. Nieco wolniej (2% rocznie) wzrastać będzie produkcja naczep, będą one jednak nadal stanowić dominujący na świecie rodzaj jednostki ładunkowej (udział na poziomie 91%). Analitycy w raporcie [3] oceniają jednak, że produkcja naczep będzie wzrastać w tempie ok. 10% – będzie to wynikać szczególnie z rosnącego popytu na ten środek transportu na rynku chińskim.
Ocenia się, że w Europie Zachodniej sprzedaż nowych samochodów ciężarowych segmentu ciężkiego w 2017 r. osiągnie liczbę ok. 417 tys. szt., w 2021 r. przy utrzymaniu się obecnych trendów rynkowych wzrośnie do ok. 437 tys. szt. Dominować nadal będą ciągniki siodłowe – 66–68% udziału w sprzedaży. Z kolei dla krajów Europy Wschodniej ocenia się, że w 2017 r. sprzedaż osiągnie liczbę 33 tys. szt., a w 2021 r. wzrośnie do ok. 57 tys. szt. Udział ciągników siodłowych utrzyma się na poziomie 66–67%. Tak wysoki udział w sprzedaży ciągników siodłowych wynika z powszechnego na rynku europejskim trendu związanego z dążeniem do uzyskania wyższej efektywności w transporcie drogowym.
Zauważalne stają się zmiany w strukturach największych operatorów logistycznych, którzy w coraz większym zakresie bazować będą na dużych zestawach drogowych. Na strukturę sprzedaży wpływają również wprowadzane ostatnio na terenie UE przepisy dopuszczające zastosowanie dłuższych i cięższych zestawów drogowych (EMS – europejski system modułowy, 25,25 m, 50 t dmc.). Stała presja na zwiększanie efektywności transportu dalekobieżnego skutkuje również kolejnymi modyfikacjami konstrukcyjnymi pozwalającym na obniżanie zużycia paliwa w przypadku zestawów ciągnik–naczepa.
Struktura rynku naczep i przyczep
W przeciwieństwie do producentów samochodów ciężarowych, którzy po II wojnie światowej szybko adaptowali koncepcję globalizacji, producenci naczep przez większość XX w koncentrowali się na zaspokajaniu potrzeb transportowych na rynkach (w regionach) lokalnych. Mimo że branża naczepowa pozostawała i nadal jest bardzo związana ze sprzedażą samochodów ciężarowych, to produkcja naczep i przyczep przez długi czas uznawana była za nieopłacalną z ekonomicznego punktu widzenia, zwłaszcza biorąc pod uwagę to, że pojazdy te traktowano jako towar o niskiej marży handlowej i niewielkiej wartości dodanej.
Od przełomu XX i XXI w ta niekorzystna perspektywa zaczęła powoli ulegać zmianie. Obecnie kilku producentów naczep skutecznie realizuje strategię rozwoju globalnego. Niektórzy wysyłają za granicę rozmontowane zestawy w systemie CKD (Completely–Knocked–Down), które są potem składane lokalnie, inni inwestują w lokalne partnerstwa i/lub zakłady produkcyjne.
Globalna klasyfikacja producentów naczep
Zespół magazynu „Global Trailer” [1] jesienią 2016 r. wystosował zapytania do ponad 100 finalnych producentów naczep (OEM), aby uzyskać dane dotyczące sprzedaży w okresie od lipca 2015 r. do czerwca 2016 r. „Samochody Specjalne” opublikowały ten raport w numerze 12/2016.
Przygotowany przez „Global Trailer” ranking globalny był pierwszą tego typu próbą i zdaniem autorów powinien służyć wyłącznie jako wskazówka ogólna i w pewnym sensie jako pierwszy krok na drodze ku bardziej transparentnej ocenie branży naczepowej.
Po olbrzymim sukcesie pierwszego raportu zespół „Global Trailer” zdecydował się ponowić badanie i w październiku 2017 r. opublikował drugą edycję raportu [2]. Zastosowano podobną metodologię badań, tym razem dane dotyczą wyników sprzedaży w okresie od 1.06. 2016 do 30.07. 2017. W porównaniu z pierwszą edycją w klasyfikacji zaszły dość istotne i zaskakujące zmiany – zestawienie największych producentów wg drugiego rankingu „Global Trailer” przedstawia tabela.
