Obecnie ośmiu na dziesięciu Europejczyków mieszka w miastach. Ich potrzeby jako konsumentów powinny być realizowane w odpowiednim czasie. Kluczowa staje się strategia dystrybucji towarów w ramach logistyki miejskiej.
Z punktu widzenia dystrybucji ładunków miasto może być traktowane jako wąskie gardło, gdzie środki transportu występują w niedomiarze w stosunku do potencjalnego popytu, a zatem są bardzo cenne. Towarowy transport drogowy konkuruje z samochodami prywatnymi i środkami transportu zbiorowego o wykorzystanie przestrzeni miejskiej.
W strategii dystrybucyjnej logistyka miejska może przybierać różne formy w zależności od danego łańcucha dostaw (np. zaopatrzenie sklepów, dostawy paczek, żywności, odbiór śmieci itp.), jak również specyfiki miasta. Chociaż teoretycznie poprawne miejskie strategie dystrybucji ładunków są jednak trudne do zrealizowania w rzeczywistości, ponieważ generują wyższe koszty i powodują dodatkowe opóźnienia. Strategie naprawcze, które są uważane za najbardziej skuteczne, dotyczą trzech powiązanych ze sobą sfer zaangażowania: racjonalizacji dostaw, tworzenia obiektów towarowych i adaptacji środków transportu.
Racjonalizacja dostaw
Racjonalizacja dostaw dotyczy tego, w jaki sposób ładunki są dostarczane (lub odbierane) na obszarach miejskich, dzięki czemu oddziaływanie zewnętrzne, czyli zatłoczenie, jest zminimalizowane. Racjonalizując dostawy, staramy się lepiej wykorzystać istniejące zasoby. Jednym z najprostszych rozwiązań są uregulowania dostępu do określonych części miasta, takie jak zakaz dostaw dziennych w obszarach centralnych i wdrażanie systemów dostarczania poza godzinami szczytu. W tych ostatnich dystrybutorzy decydują się na nocne godziny dostaw lub wykorzystują rozszerzone okna czasowe, aby uniknąć operowania w godzinach szczytu. Kluczową kwestią w przypadku dostaw nocnych jest konieczność przestrzegania istniejących i usankcjonowanych prawnie ograniczeń poziomu hałasu.
Istnieje wiele technologii informacyjnych, które są coraz częściej wykorzystywane do zarządzania systemami dystrybucji towarów w miastach. Najczęściej stosowane rozwiązania odnoszą się do globalnych systemów pozycjonowania (GPS), które usprawniają lokalizację i śledzenie pojazdów oraz nawigację w miastach.
Wykorzystywane na coraz większą skalę są również aplikacje do zarządzania obciążeniem (natężeniem ruchu), które mogą pomóc w projektowaniu trasy przejazdu i harmonogramów dostaw. W takich warunkach można bardziej efektywnie dopasować sekwencje dostaw i odbioru i skuteczniej dążyć do dystrybucji bazującej na współpracy. Mimo to dystrybucja towarów w miastach jest zadaniem bardzo niezrównoważonym, ponieważ liczba dostaw jest większa niż liczba odbiorców, a najistotniejsze problemy dotyczą relacji pomiędzy bardzo różnymi łańcuchami dostaw, takimi jak np. dostawy detaliczne i utylizacja śmieci. Mimo to istnieją udane przykłady połączenia tych dwóch łańcuchów: dostaw detalicznych i powrotnego odbioru ładunków do utylizacji (np. zbędnych opakowań, papierowych, plastikowych czy butelek).